माझ्या मम्मी पप्पाला फोन लावा ना! चिमुकलीच्या बोबड्या बोलीतला व्हिडिओ पाहून नेटकरी हसून हैराण 


WhatsApp Group Join Now
Telegram Group Join Now

Viral Marathi video | शाळा सुरू झाली की एक वेगळीच गंमत असते. काही मुलं शाळेच्या नावानं रडतात, तर काही शाळेत पाय ठेवताच गोंधळ घालू लागतात. आई-बाबांपासून दूर जाणं त्यांना सहन होत नाही. काही मुलं तर वर्गात रडत रडत जाऊन बसतात. एखादं मूल आईच्या गालाचा किस घेतं, कुणी बाबांच्या हाताला घट्ट धरून उभं राहतं. आणि काहीजण शाळेच्या दारातच ठिय्या देतात “मी शाळेत जाणार नाहीच!Viral Marathi video

👉व्हायरल व्हिडिओ पाहण्यासाठी इथे क्लिक करा 👈

हे केवळ पहिल्या दिवशीच नाही, तर सलग काही दिवस चालतं. त्यांची मनं घाबरलेली असतात, नवीन वातावरण, नवीन शिक्षक, नवीन वर्ग  सगळंच परकं वाटतं. पण हळूहळू त्यांचं मन रमू लागतं. शिक्षक परिचयाचे वाटू लागतात, बाकावरचा शेजारी मित्र बनतो, टिफिन शेअर होतो आणि मग शाळा ‘आपली’ वाटू लागते.

पण तोपर्यंत शिक्षकांची परीक्षा सुरूच असते. पोरांचे रडवेले चेहरे, हट्ट, विनवण्या, आई-बाबांना आठवण  हे सगळं सांभाळावं लागतं. आणि हेच प्रसंग कधीकधी इतके मजेशीर होतात की ते पाहून आपणही लहानपणी परत जातो.

👉व्हायरल व्हिडिओ पाहण्यासाठी इथे क्लिक करा 👈

सध्या अशाच एका चिमुकल्या विद्यार्थिनीचा व्हिडिओ सोशल मीडियावर तुफान व्हायरल होतोय. या व्हिडिओमध्ये एक छोटीशी गोंडस मुलगी आपल्या शिक्षकांकडे हट्ट करते  “माझ्या मम्मी पप्पाला फोन लावा”. तिच्या बोबड्या बोलीत ती स्वतःच मोबाईल नंबर सांगू लागते  “नव्वद सहा… नव्वद एक… शून्य सात शून्य…” असं काहीसं.

शिक्षक मात्र गोंधळलेले. एक-दोन वेळा तिला समजून घ्यायचा प्रयत्न करतात. पण तिचं बोलणं ऐकून त्यांना हसू आवरत नाही. दुसरी शिक्षिका येते, पण तिचीही अवस्था तशीच. चिमुकली मात्र हट्टाला पेटलेली  “लावा ना फोन!”

या व्हिडिओतील गोड संवाद, निरागसता आणि मुलीची बोलण्याची पद्धत  पाहणाऱ्याच्या चेहऱ्यावर नक्कीच हसू आणते. अगदी घरातली आठवण येऊन हसताना डोळ्यात पाणीही येईल असा तो क्षण.

नेटकऱ्यांनी हा व्हिडिओ डोळ्यांतून अश्रू पुसत पुन्हा पुन्हा पाहिलाय. कोणाला आपलेच लहानपण आठवले, तर कोणाला आपल्या मुलाचा शाळेचा पहिला दिवस. काहींनी तर म्हणलं, “हेच क्षण आयुष्याचं खरं सोनं आहेत.”

👉व्हायरल व्हिडिओ पाहण्यासाठी इथे क्लिक करा 👈

मुलांच्या या निरागसतेमध्ये एक मोठा भावनिक संदेश लपलेला असतो – त्यांच्या मनात असलेली भीती, प्रेमाची ओढ, आणि त्यांच्या छोट्या छोट्या गोष्टींमध्ये दडलेली माणुसकी. शिक्षकांनी जर थोडं प्रेमाने, संयमानं आणि समजूतदारपणाने मुलांना हाताळलं, तर हीच रडकी मुलं उद्याचे हसरे भविष्य घडवतील.

शाळा म्हणजे केवळ अभ्यासाचं ठिकाण नाही, तर माणूस घडवण्याचं केंद्र आहे. आणि हे घडवताना अशा छोट्या छोट्या आठवणी, अश्रू, हास्याचे क्षण  हे सगळं आपल्याला जीवनभरासाठी काहीतरी शिकवून जातं.

Disclaimer:

या लेखात नमूद केलेली माहिती आणि व्हिडिओ सोशल मीडियावर उपलब्ध असलेल्या सार्वजनिक माहितीनुसार सादर करण्यात आलेली आहे. यामध्ये कोणत्याही व्यक्ती, संस्था किंवा शाळेची बदनामी करणे, अपमान करणे वा चुकीचे चित्रण करणे हा उद्देश नाही. हा लेख केवळ मनोरंजन आणि भावनिक अनुभव मांडण्यासाठी लिहिण्यात आलेला आहे. वाचकांनी संबंधित गोष्टींचा संदर्भ लक्षात घेऊन विवेकबुद्धीने वाचन करावे.

अश्याच नवनवीन माहितीसाठी आमच्या व्हाट्सअप ग्रुपला जॉईन करा

Leave a Comment